Tu-4
| Ten artykuł od 2012-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Tu-4 w muzeum w Monino | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent | |||
Konstruktor | Andriej Tupolew | ||
Typ | ciężki samolot bombowy | ||
Konstrukcja | całkowicie metalowa | ||
Załoga | 9-10 osób | ||
Historia | |||
Data oblotu | 19 maja 1947 | ||
Lata produkcji | 1948-1953 | ||
Wycofanie ze służby | pocz. lat 90 XX w. (Chiny) | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 4 x silniki gwiazdowe Szwiecow ASz-73TK | ||
Moc | 1790 kW (2400 KM) każdy | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 43,05 m | ||
Długość | 30,18 m | ||
Wysokość | 8,50 m | ||
Powierzchnia nośna | 162 m² | ||
Masa | |||
Własna | 36 850 kg | ||
Startowa | 63 600 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 558 km/h | ||
Pułap praktyczny | 11 200 m | ||
Zasięg | 3000 km (z 7120 kg bomb) | ||
Rozbieg | 960 m | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
10 działek kalibru 23 mm Nudelman NS-23, po dwa w czterech wieżyczkach i stanowisku strzelca ogonowego 11 930 kg bomb lub 1 bomba atomowa RDS-3 o mocy 42 kt (Tu-4A) lub 2 samoloty-pociski dalekiego zasięgu KS-1 (Tu-4K) | |||
Użytkownicy | |||
ZSRR, Chiny | |||
|
Tu-4 (ros. Ту-4) – radziecki bombowiec strategiczny, opracowany w biurze konstrukcyjnym Andrieja Tupolewa, kopia amerykańskiego bombowca Boeing B-29 Superfortress. Służył w Radzieckich Siłach Powietrznych od późnych lat czterdziestych do lat sześćdziesiątych XX w.
Konstrukcja
Pod koniec II wojny światowej Związek Radziecki posiadał niewielką liczbę ciężkich bombowców Pe-8 do prowadzenia bombardowań strategicznych. Widząc łatwość, z jaką amerykańskie samoloty operujące z odległych baz zrzucały bomby na terytorium Japonii, Józef Stalin nakazał rozpoczęcie prac nad nowym bombowcem strategicznym.
W 1945 roku trzy amerykańskie bombowce Boeing B-29 Superfortress awaryjnie wylądowały na terytorium radzieckim. Maszyny zostały internowane i przekazane do badań w Biurze Konstrukcyjnym Tupolewa. Maszyny skopiowano tak dokładnie, jak to było możliwe. W rezultacie powstał bombowiec Tu-4 (w kodzie NATO: Bull), oblatany 19 maja 1947 roku. Maszyna weszła do służby w roku 1948. Trapiło ją wiele problemów rozwojowych, co wynikało z braku znajomości technologii wykonania samolotu tej klasy, innymi normami, czy wreszcie innym systemem miar (zamiana cali na system metryczny). Przysporzyło to wielkich problemów w Biurze Tupolewa. Jego wejście do służby poważnie zaniepokoiło amerykańskich strategów – samolot mógł osiągnąć cele położone głęboko na terytorium USA i przenieść opracowaną przez Rosjan w 1949 roku bombę atomową. Potencjalne zagrożenie ze strony Tu-4 było bezpośrednim impulsem do opracowania przez Amerykanów rozbudowanego systemu obrony powietrznej własnego terytorium – w 1957 roku przemianowanego na NORAD.
Użycie samolotu
Do zakończenia produkcji w roku 1953, w ZSRR zbudowano 847 samolotów bombowych Tu-4. Maszyny te trapiły liczne usterki, przez co nie były lubiane przez załogi. Osiągi były niższe niż w B-29, przyczyniły się do tego m.in. gorsze, ulegające częstym awariom silniki. Choć radzieckich maszyn nigdy nie wykorzystano w walce, przyczyniły się do gwałtownego rozwoju radzieckiego programu budowy bombowców strategicznych. W 1954 roku, właśnie z Tu-4 zrzucono bombę atomową na poligonie tockim koło Orenburga.
Samoloty Tu-4 wycofano ze służby w latach sześćdziesiątych i zastąpiono nowocześniejszymi Tu-16 i Tu-95. Część maszyn przekazano Chinom. Według niektórych źródeł, kilkanaście Tu-4 do dzisiaj pozostaje na wyposażeniu Chińskich Sił Powietrznych.
Planowano kilka wersji rozwojowych – zarówno zaawansowane warianty bombowe (Tu-80 i Tu-85), jak i samolot pasażerski Tu-70 i transportowy Tu-75, lecz nie weszły do produkcji.
- p
- d
- e
Cywilne | |
---|---|
Wojskowe | |
Bezzałogowe | |
Eksperymentalne | |
Projekty | |
Historyczne |
|
- p
- d
- e
Samoloty myśliwskie | |
---|---|
Samoloty bombowe | |
Samoloty obserwacyjne rozpoznawcze i dowodzenia | |
Samoloty szturmowe | |
Samoloty szkolno-treningowe | |
Samoloty transportowe i szybowce desantowe | |
Śmigłowce | |
Prototypy i konstrukcje doświadczalne |
|
- p
- d
- e
Siły lądowe |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
Siły morskie |
| ||||
Siły powietrzne |
|
- Britannica: technology/Tu-4